Κυριακή 15 Απριλίου 2012

Από την Κρήτη τα υλικά εφέτος για το Αγιο Μύρο.



Παρασκευή Αγίου Μύρου στο Πατριαρχείο, 10 χρόνια μετά - 400 κιλά αγνό ελαιόλαδο και λάβδανο η συνεισφορά της Κρήτης.
Φέτος κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας έγινε μέσα σε κλίμα κατάνυξης, μετά από 10 χρόνια, η παρασκευή, «έμψησις» και ο καθαγιασμός νέας ποσότητας Άγιου Μύρου στο Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Η Κρήτη και η Ιερά Αρχιεπισκοπή συνέβαλαν στην παρασκευή του, διαθέτοντας 400 κιλά αγνό παρθένο ελαιόλαδο που προήλθε από δωρεές και η Μητρόπολη Ρεθύμνης με λάβδανο, το οποίο φύεται κυρίως στα χωριά Σίσσες και Αλόιδες.
Το λάδανο ή ο αλάδανος είναι μια αρωματική ρητίνη με έντονες φαρμακευτικές ιδιότητες .
Ο καθαγιασμός του Αγίου Μύρου έγινε προχθές,το πρωί της Μ. Πέμπτης οπότε και ολοκληρώθηκε η διαδικασία της παρασκευής με Πατριαρχική καί Πολυαρχιερατική Θεία Λειτουργία.
Συγκεκριμένα, με τον Πατριάρχη συνελειτούργησαν και οι Κρήτες Ιεράρχες ἹΙεραπύτνης καί Σητείας κ. Ευγένιος, Γορτύνης καί ἈΑρκαδίας κ. Μακάριος, Αρκαλοχωρίου, Καστελλίου καί Βιάννου κ. ἈΑνδρέας, Ρεθύμνης καί Αυλοποτάμου κ. Ευγένιος, Κισάμου καί Σελίνου κ. ἈΑμφιλόχιος, Κυδωνίας καί ἈΑποκορώνου κ. Δαμασκηνός.
Παρέστησαν επίσης ο κ. Θεόδωρος Αγγελόπουλος, Άρχων Μ. Λογοθέτης της Αγίας του Χριστού Μ. Εκκλησίας, Άρχοντες Οφφικιάλοι της Αγίας του Χριστού Μ. Εκκλησίας, ο κ. Δημήτριος Δόλλης, υφυπουργός Εξωτερικών, ο κ. Βίκτωρ Μαλιγκούδης, Πρόξενος της Ελλάδος, παράγοντες της Ομογενείας και πλήθος πιστών.



Κατάλογος των ειδών των αρωμάτων εξ’ ων συντίθεται το Άγιον Μύρον»

1. Άκορος ή κάλαμος ευώδης ( Acorus calamus )
2. Άμμωμον ( Primevére)
3. Ανθόνερο ( Eau de fleurs)
4. Αριστολόχια μακρά (Aristoloche longue )
5. Ασαρον άγριο ( Nard sauvage, Asarum europaeum, Asarabacca, Άγρια πιπερόριζα )
6. Βάκχαρις ή Κρόκος (Safran )
7. Βάλανος μυριψική (Glans unguentarıa )
8. Έλαιον καθαρόν (Huile pure d’ olive )
9. Ελένιον ( Inula Helenium )
10. Εχινάνθη (Jonc odorant )
11. Ζαρνάβας ( Zerneb )
12. Ζιγγίβερις ή Ζιντζιβέρ λευκή, Τζίντζερ ή Πιπερόριζα ( Gingiber officinale )
13. Ίρις Φλωρεντιανή (Iris de Florence )
14. Καρδάμωμον μικρόν ( Petit Cardamome )
15. Καρποβάλσαμο ή κουβέβι ( Fruit du baumier )
16. Κάρυα αρωματικά (Noix de muscades )
17. Κρυόφυλλα ή γαρύφαλλον ( Girofle )
18. Κασσία μέλαινα Cassia nigra, Casse noire )
19. Κιννάμωμον (Cinnamomum)
20. Κόμμι ευώδες ή Μετζουβί (Benzoin amygdaloide)
21. Κύπερις ή ἐλαιον Κύπερις (Cyperus rotundus)
23. Λίβανος λευκός (Libanos blanc )
24. Μάκερος Ολλάνδας (Maceris, Macis )
25. Μαστίχη καθαρή (Mastic pur )
26. Μυροβάλανον καθαρόν ( Myrobalan pure )
27. Μυρσινόκοκα ( Baies de myrte )
28. Νάρδος Κελτική (Nardus Celtica ή Valeriana, Valeriane Celtique )
29. Ξυλαλόη Μαβέρτης (Aloes de Barbades )
30. Ξυλοβάλσαμο ( Bois de baumier )
31. Ξυλοκασσία ή Αγγελική Βοημίας (Angelıque du Boheme)
32. Οίνος στίφων μέλας (Vin rouge astringent )
33. Πεπέρι μακρόν (Piper longum, Poivre long )
34. Πέπερις ( Poivre noir)
35. Ρετσίνη λευκή καθαρή ( Poix blanche pure )
36. Ροδόνερο (Eau de roses)
37. Σάμψυχος ή Μαντζουράνα ( Origana Mejorana ή Marjolaine)
38. Σμύρνα καθαρά (Myrrhe pur )
39. Στάχυς ή Στάχος Ινδικού Νάρδου ή Ναρδοστάχυς ( Nard Indien )
40. Στύραξ υγρά (Styrax liquid )
41. Τερέβινθος Βενετική (Terebintine de Venise )
42. Τύλλις ( Fenugrec ) και
43. Φύλλον Ινδικόν (Malabathrum ).

Ύλικά που εγχέονται είς το Μύρο μετά την έψηση:

1. Άμπαρι (Ambrevraı )
2. Βαλσαμον Μέκκας ήτοι Βαλσαμέλαιον (Baume de la Mecque)
3. Έλαιον δάφνης (Huile de laurier)
4. Έλαιον δενδρολιβάνου (Huile de rosmarin)
5. Έλαιον καρποβαλσάμου (Huile de carpobalsamon)
6. Έλαιον καρυοφύλλων (Huile de giroflee)
7.Έλαιον κιναμώμου σεϊλάνικον (Huile de cinnamome de Ceylan)
8. Έλαιον κίτρου (Huile de citron)
9.Ελαιον μάκερις (Huilede musc)
10.Έλαιον νάρδου ή λεβάντας (Huile de nard)
11.Έλαιον σαμψύχου (Huile de marjolaine )
12.Μοσχοκαρυέλαιον Ολλάνδας πηκτόν ή Κάρτον (Huile de noix du muscades epaisse)
13.Μόσχος Ινδικός (Musc tonkin) και
14.Ροδέλαιο ή έλαιον τριανταφύλλου (Huile de roses).

Η διαδικασία έως τη Μ. Πέμπτη

Τη Μ. Δευτέρα ανάβει η πρώτη φλόγα στον λέβητα με προσανάμματα από ξηρά λουλούδια επιταφίων και στολισμών εικόνων καθώς και από παλιές κατεστραμμένες εικόνες που φέρουν οι πιστοί γι’ αυτόν τον λόγο. Η διαδικασία της έψησης έχει ξεκινήσει και αναδεύοντας ελαφρά το υλικό των λεβήτων οι μυρεψοί εκτελούν τις ιστορικές συνταγές για τέσσερις μέρες χωρίς να σταματήσουν ούτε στιγμή.
Τη Μ. Τρίτη ο Πατριάρχης ρίχνει λάδι, κρασί και άνθη σε σχήμα Σταυρού και γίνεται ανάγνωση εδαφίων των Ευαγγελίων.
Τη Μ. Τετάρτη ο Πατριάρχης ρίχνει στον λέβητα αιθέρια έλαια και το πολύτιμο και ευωδέστερο όλων, το ροδέλαιο.
Την Μ.Πέμπτη στο Παρεκκλήσι προσέρχονται οι πρεσβύτεροι και οι διάκονοι που έχουν οριστεί για τη μεταφορά των δώδεκα αργυρών αμφορέων και παίρνουν την ευχή του Πατριάρχη. Η κάθοδος προς τον ναό του Αγίου Γεωργίου γίνεται κάτω από τους χαρμόσυνους ήχους της καμπάνας. Η πορεία της ιεράς πομπής γίνεται με προπορευόμενο τον Τίμιο Σταυρό. Εκεί τελείται ο καθαγιασμός του Μύρου και σφραγίζονται τα δοχεία.
Σε απόλυτα κατανυκτική ατμόσφαιρα κληρικοί και πιστοί προσεύχονται.

Η 3η φορά από τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος ο Α'.

Η προπαρασκευή, «έψησις», του Αγίου Μύρου άρχισε στο Φανάρι, με εντυπωσιακή τελετή κατά την οποία ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος οδηγήθηκε εν πομπή στα ειδικά κουβούκλια, στον περίβολο του Πατριαρχικού Οίκου. Εκεί αφού τέλεσε αγιασμό των εγκαταστάσεων, έβαλε φωτιά στους λέβητες που έψησαν το Μύρο.
Μητροπολίτες της Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου, αλλά και επίσκοποι από όλες τις Ορθόδοξες Εκκλησίες που είχαν συρρεύσει στο Φανάρι για τον καθαγιασμό, εναλλασονταν στο αναλόγιο για να διαβάσουν ευχές, καθ' όλη τη διάρκεια της εψήσεως. Οι «μυρεψοί», οι εντεταλμένοι για την «έψηση», ήλεγχαν τη σύνθεση και την πυκνότητά του, αναδεύοντας τους λέβητες.
Είναι η τρίτη φορά, που καθαγιάζεται το Άγιο Μύρο στην περίοδο της Πατριαρχίας Βαρθολομαίου (1992, 2002 και 2012) .
Το Άγιο Μύρο καθαγιάζεται, περίπου κάθε 10 χρόνια, για να χρησιμοποιηθεί για το μυστήριο του Χρίσματος, που τελείται στην Εκκλησία μας μετά το μυστήριο του Αγίου Βαπτίσματος, προκειμένου να μεταδοθούν στους βαπτισθέντες τα χαρίσματα και οι δωρεές του Αγίου Πνεύματος.
Στους πρώτους χρόνους του Χριστιανισμού η μετάδοση των δωρεών και των χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος, σ’ αυτούς που βαπτίζονταν, γίνονταν από τους Απόστoλους ( Πράξεις, 8, 14-17 και 19, 1-6 )
Τούτο όμως έγινε δύσκολο όταν αυξήθηκαν οι κατά τόπους Εκκλησίες και ο αριθμός των βαπτιζόμενων πιστών. Γι’ αυτό και οι Άγιοι Απόστολοι από το 2ο αιώνα αποφάσισαν να χρησιμοποιούν αγιασμένο Μύρο, που καθαγίαζαν οι ίδιοι με τους Επισκόπους, που είχαν την αποστολική διαδοχή, και με το οποίο αντικατέστησαν την «δι’ επιθέσεως των χειρών» μετάδοση των χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος στους βαπτιζόμενους.
Στην ιστορία αναφέρεται ότι, μέχρι τον 8ο αιώνα, το δικαίωμα παρασκευής και καθαγιασμού του Άγιου Μύρου το είχαν όλοι οι επίσκοποι, με το πέρασμα των χρόνων το δικαίωμα αυτό περιέρχεται στους Πατριάρχες και τέλος στον Οικουμενικό Πατριάρχη, για λόγους όχι εξάρτησης και υποταγής αλλά ως απτό και ορατό σημείο ενότητας και δεσμού των κατά τόπους Πατριαρχείων και Αυτοκέφαλων Εκκλησιών με το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Από τον ανωτέρω κανόνα εξαιρέθηκαν, από τον 14ο αιώνα, η Εκκλησία της Ρωσίας και, από τον 19ο αιώνα, οι Εκκλησίες της Ρουμανίας και Σερβίας.
Το 'Αγιο Μύρο χρησιμοποιείται στην ορθόδοξη εκκλησία στη βάπτιση και συμβολίζει τη μετάδοση των δωρεών του Αγίου Πνεύματος στους νεοφώτιστους ορθόδοξους.
Μύρο παρασκευάσθηκε στο Φανάρι, στη διάρκεια του 20ου αιώνα, εννέα φορές και ήδη μία φορά κατά την διάρκεια του 21ου:
1. 1903 επί Πατριαρχίας Ιωακείμ του Γ'
2. 1912 επί Πατριαρχίας Ιωακείμ του Γ'
3. 1928 επί Πατριαρχίας Βασιλείου του Γ'
4. 1939 επί Πατριαρχίας Βενιαμίν του Α'
5. 1951 επί Πατριαρχίας Αθηναγόρου του Α'
6. 1960 επί Πατριαρχίας Αθηναγόρου του Α'
7. 1973 επί Πατριαρχίας Δημητρίου του Α'
8. 1983 επί Πατριαρχίας Δημητρίου του Α'
9. 1992 επί Πατριαρχίας Βαρθολομαίου του Α΄.
10. 2002 επί Πατριαρχίας Βαρθολομαίου του Α΄.

Δεν υπάρχουν σχόλια: